Zomaar een zaterdag.

Ik was eens een held en schreef een hele lange mail. Vol woorden die me al meer dan twintig jaar uit mijn slaap hielden. Dat deed zeer, want ze waren natuurlijk graag gebleven waar ze zaten, al was het maar om mij te kloten.

Maar ik was ze beu en ik joeg ze weg en opeens gebeurden er kleine mirakels. Opeens werden er afspraken gemaakt. Eerst wat aarzelend, maar daarna steeds overtuigender: het was gewoon tijd om elkaar terug te vinden.

Ik haalde je af in het station, en voor het eerst in al de tijd stond ik niet stijf van de stress. De zon scheen en we namen de tram en wandelden door de stad. Ik toonde je mijn favoriete boekenwinkel en ik zag op je gezicht waar ik mijn liefde voor lectuur vandaan heb gehaald. We liepen langs de winkelstraten, dronken koffie op een terrasje. We lachten en we praatten en opeens was het alsof dat grote gat er nooit geweest was. We lachten om dezelfde dingen, luidop en met glimmende ogen. We aten samen en we kletsten honderduit. Het ging steeds vanzelfver. En toen kwamen de verhalen over vroeger. Over hoe ik als kind mijn overgrootmoeder vol enthousiasme mijn boek over “waar komen de kindjes vandaan” in handen stopte met het dwingende verzoek om voor te lezen. Wat ze zonder verpinken deed. Over je ouders die ik goed heb gekend maar waar ik amper iets van weet. Dat ze van Brussel waren, wat verklaart waarom zoeken in de doopregisters van jouw en mijn geboortestad niets opleverde. Dat ze daar volop genoten van het rijke cultuurleven van die stad, voor ze voor de tweede keer in hun leven een oorlog over zich heen kregen.

Ik klamp me vast aan je woorden en verdrink er in. Een heel leven dat ik dreigde kwijt te geraken, en nu ligt het hier op de tafel tussen ons in. Ik voel me verbonden met een familie die ik verloren waande, een familie die ik ook na bijna dertig jaar nog hard kan missen, al was het maar omdat ik er zo weinig van heb.

“Het was een hele fijne dag”, zei je toen je wegging. En ik vond dat ook. Een hele fijne dag. Een gewone zonnige dag. Een dag waarnaar ik zo hard heb verlangd. We maakten meteen een afspraak voor de volgende. Ik denk dat het goed gaat komen. Love you x