Inspiratie kwam van alhier en aldaar. Meer schrijven, dat is de bedoeling. ‘t Is nodig.
Ik moet het blogboek nog halen, maar ik pikte alvast het eerste lijstje van bij Michel.
Het laatste boek, dat is al meteen een ingewikkelde affaire. Sinds mijn “accident” van vorig jaar (oh man, dat is dus binnenkort een héél jaar geleden) is boeken lezen niet zo evident. Het blijft moeilijk om aandachtig te blijven, toch voor langer dan een paar minuten. Dat geldt trouwens ook voor de televisie: het moet al heel erg interessant zijn wil ik er langer dan vijf minuten naar kijken. Lukraak op de knoppen van het internet duwen, Runescape spelen (you catch a fish, you catch a fish, maal dertigduizend), de kussens in de zetel rechtleggen: allemaal oneindig interessanter, nog steeds.
Ik mis het wel, dat lezen. Dat verdwalen in boeken, de teksten die aan je hersens blijven plakken en waar je maanden later nog altijd mee bezig bent. Maar voorlopig blijft het bij Harry Potter – alweer. Ik denk dat ik aan de zesde of zevende rerun toe ben. Momenteel opnieuw boek zes. Bij elke herlezing valt meer en meer op hoe heel dat spel met haken en ogen aan elkaar hangt, dat er gigantische gaten en fouten in zitten, dat het bij momenten gewoon niet goed genoeg geschreven is. Maar ik kan dat niet erg vinden, eigenlijk. Ik weet op voorhand bij welke pagina’s ik moet lachen en waar ik tranen van in mijn ogen krijg. Dat is handig als je emotionele barometer nog steeds op extreem wisselvallig staat. Dat is ook de reden waarom ik het naast Harry grotendeels bij non-fictie hou als ik dan toch eens iets anders lees. Te triestige dingen en ik hang weer voor een week scheef in de zetel.
Heel erg om te lachen en toch bloedserieus was “Perv: The Sexual Deviant in All of Us” van Jesse Bering. Populair-wetenschappelijke kost, geestig geschreven, boeiend. Inzichten in de geschiedenis van perversie (tijden waarin je als vrouw op de grill werd gelegd van zodra je nog maar met je wimpers fladderde), definties, massahysterie en waarom we allemaal eigenlijk gewoon een nest vetzakskes zijn. Om één of andere reden heb ik dat dus wel helemaal op een paar dagen uitgelezen. En fier dat ik was, dat ik dat had volgehouden!
Licht Geschift 